Atmosferde gezerken kümeleşip dizilen,
Üzerimde rakseden bulutun giryesidir.
Kanatlı hayatına veda edip süzülen,
Kavuştuğu suların görkemli ciryesidir.

Güneşin hüzmeleri huzura olur sırdaş,
Cama vuran damlada bir hüzün bin ahûzar.
Özlemleri taşırken rüzgâr onunla yoldaş.
Toprağın hoş kokusu rahmetten bir bergüzar.

Düşülünce hayatın en çetin serabına,
İç karartır ovada görülen bozkır rengi.
Eller açıp, duayla yüz sürsek türabına
Yetişip hayat bulsa Bozova’nın ahengi.

Gururla düşüşünü rahmetiyle yanıtlar,
Çatlağına sızarak ızdırabı dindirir
Huzur veren şöleni varlığını kanıtlar,
Tabiatı doyurur kökler emer sindirir.

Dövdüğü çatılarda dinletir polifoni,
Sağanağa dönerse başlar sel felaketi.
Anılar konserinde dinlendiren senfoni,
Sicim gibi yağınca getirir bereketi.

Yıkayarak kutsuyor doğanın günahını.
Kiri pası silerek üzerinden atıyor.
Sularda birkaç serçe yıkarken cenahını,
Ruhumuza ferahlık, nebata can katıyor.

Ahmaklığa soyundum hayaliyle elele,
Melul mahzun dolaştım gelmedi sevda küpüm.
İnat ettim giymedim üzerime gamsele
Şemsiyeyi açmaya olmadı terettüpüm.

Yedi renkli çileden gökyüzüne ördüğüm;
Ebemin kuşağıdır, açık maviden süzer.
Gönlüme bağladığım ucu kayıp kördüğüm;
Çözülüp dağılırsa seven yağmuru sezer.





Not:
cirye: Suyun akması ve şırıldaması.
polifoni: Çok seslilik
gamsele: Kauçuktan yapılmış, su geçirmeyen yağmurluk
terettüp: Gerekme