19
Yorum
38
Beğeni
0,0
Puan
3578
Okunma


Kirpiğimin ucundan akan gözyaşı gibi
Tek kelime etmeden öylece gidiyorsun
Sensizlik bedende bir deprem telaşı gibi
Virane koyarak bu yurdu terk ediyorsun
...
Gözlerinde bıraktım, gittiğim gün hasreti
Yanındayken aldığım her nefes bende kaldı
Senin uzaklığında yaşadım ben gurbeti
Bütün özlemlerim o gülden gamzende kaldı .... ( mürsel emre doğan şiirlerinden...)
Umudu neresinde taşır ki bu trenler?
Derdi bilinmez garda unutulmuş saatin.
Bekleyenin gözleri hep ufuklara değer.
Her an kalbinden tutar, ayrılıklar vuslatın!
Sana; ,git..git, demenin tarifsiz yokluğunu,
Takvime veda eden o yapraklar anlatsın!
Hasretin yürekleri yakan soğukluğunu,
Çöllerde susuz kalan o topraklar anlatsın!
Sevginle sarmaladım, bütün duygularımı,
Gidemem, korkuyorum geri gelemem diye!
Bu korkuyla kaç defa böldüm uykularımı,
Unutamam, sensiz bir daha gülemem diye!..
İçimde git gide bir kuyu derinleşiyor..
Ne yapsam kapanmıyor, bedenimdeki boşluk.
Sanki yüzlerce kattan bir asansör düşüyor..
Terk etmiyor ki beni, bu esrarlı sarhoşluk!...
Sana; hüznün yıllara nasıl dağıldığını,
Üstü hiç tozlanmayan, hatıralar anlatsın!
Istırabın gözlerde nasıl boğulduğunu,
Sinelere hapsolan, dilsiz sırlar anlatsın!
Kiminin kaderine yumak yumak tebessüm,
Kimininse bitmeyen acı bir hüsran düşer..
Kiminin hayatına güller dolu dört mevsim,
Kimininse gönlüne bir ömür hicran düşer...
Ey ruhuma yakınım, ey halimden anlayan!
Layık değilsem eğer, götür getirdiğini!..
Ey dün ile bugünü gönlümde harmanlayan!
Mevla alır yalnızca, kuluna verdiğini!...
................................................................. mürsel emre doğan..Mart 2015, İstanbul...