Gözlerimde perde perde belirir hatıralar...
Sanki az ötede, köyde geçen çocukluğum var.
Yeni kavrulmuş kavurga, taze hedik kokusu,
Seyran ediyor gönlüme çiğdem renkli baharlar...
...

Evlatlarını yıkardı annem, bakır teştide.
Dilinde masalımsı o güzel tekerlemeyle:
"Arılık duruluk, sular dökülsün baş aşağı
Mürsel de başa yukarı doğru uzayıp gide".
...

Dedem ayrana ağartı ya da çalkama derdi.
Hele ekşi ise tadı dünyalara değerdi.
Babam gibi doyamazdım ben de etli keşkaha.
Babaannem kömbe yapar, pişiler pişirirdi.
...

Gözelerden su içerdik eğilip kana kana.
Kuzu kulağıyla eşkın toplardık bayırlarda.
Toprağından çekip yemek başkaydı pürçekliyi,
Alışmak zordu Sivas’ın o meşhur ayazına.
...

Biz fasulyeye leyvaz der, yem için fiğ ekerdik.
Soframızın baş tacıydı madımak ve düğülcek.
Pezik turşusu koyardık her yemeğin yanına.
Atlet, "fanila"..
pantolon, "tuman"dı.."mintan" gömlek...
...

Culuklarımız toprakta, küllükte eşinirdi.
Sevimli cücüklerimiz, feriklerimiz vardı.
"Çir"in "kak"ın tadı hâlâ duruyor damağımda.
Sac tandır, çükelikliye nasıl lezzet verirdi.
...

Yer elmasını, yemliği, çedeneyi, severdik.
Toprak bacayı loğ ile eze eze düzlerdik.
Avluya "hayat" denilen yiğit bozkırındanız.
Bir önceki yıla bıldır, herkese gardaş derdik.
..

"Çece", ataydı; dedemi herkes öyle seslerdi
Kadınlar yazmayla gezer, güllü fistan giyerdi.
Bibimiz hiç bıkmadan su taşırdı helki helki.
Bir külek yağ çıksın diye ne çok tuluk yayardı.
...

Buğday el değirmeninde bulgura dönüşürdü.
Yün eğrilir iplik olur, et askıda pişerdi.
Herkes sırayla arktan su bağlardı bostanına,
Esbaplar tokaçla yunur, saçlar kille ışırdı.
...

Erik dallarından çoban değnekleri yapardık.
Üşüyünce keven yakar, dulda bir yer arardık.
Gün ağarmaya başlarken mala davara gider,
Akşam zifir çöktüğünde buya buya dönerdik.
...

Ekin biçip, patos atıp da düvene binmeyi,
Cılgalardan aşağıya koşa koşa inmeyi,
Özledim üç taş üstünde çay demleyip içmeyi,
Davarı yatağa vurup sonra çayda çimmeyi.
...

Bir sığırcık kanadında tükenivermiş zaman.
Bizdik höllükte belenen, "azık"la mutlu olan.
Ahh!.. Esikleri, tumpları rüzgar gibi aşardık.
Şimdi buruk bir tebessüm yalnız maziden kalan...
...
...
21 Ocak 2024,
mürsel emre doğan
Med zamanına düşen şiirler...
...