SEVEREK YAŞAMAK

Zamanın hoyratlığıyla,
sürgün bir sevişmenin ardından,
inzivaya çekilen yüreklerimiz suskun.
Sükût etmekte iliklerimiz
sükût ederek tohumlar ekmekte bir mazlum.
Belki yeniden filizlenerek yüreklere düşecek sevdalar,
yeşermeden iklimini yitirmiş olur kim bilir.

Kimimiz meleği oynarken en büyük şeytanlıklarla,
kimimiz olmaya çalışır melek.
Kimileri şeytanla savaşmaktan yorgun düşerken,
kimisi sevişmekte har ateşlerle!

Ya ben, sevdasına kurban olduğum.
Ya biz mihrine destanlar yazdığım.
Bilmez misin ki, yüreğim avuçlarındadır.
Hissetmez misin nefesim göğsünde?

Seninle öpüşürken bile, zaman mekân dinlemeyen bir sızı saplanır yüreğime.
Kulağımda hissettiğim nefesin,
yüreğime batan cam kırıkları gibi sanki!
Sana öyle, öylesine susamışlığım.

Hadi tez ol.
Hadi öp beni.
Hadi doyasıya seviş benimle.
n’olur hırçınlaş.
Ve hoyratça kullan yaşamı.
Sevişerek al canımı yavaş yavaş

Bak yaklaşmaktadır ölümün ayak sesleri.
Tutun yaşam dediğin bilinmezliklere.
Bir yaprak misali, savrulup gitme rüzgârlarla.
Vazgeçme yaşamaktan.
Vazgeçme umutlarından.

Mutlu olmaksa amacın;
İnadına sevmek böyle bir şey.
Severek mutlu olmak işte!
Severek yaşamak budur!

Hadi gel son bir kez daha seviş benimle…

Efkan ÖTGÜN