gecenin aynasında ayın ışığındaki senden
gökyüzündeki sayısız yıldızlar gibi mavi çalınır yüreğimde
bir yudum umut olur gözlerime.
ve sonra ruhumdaki tahribatlara ıslak yağmurlar döker,
tohumlar ekilir sevinçlerime
filizlenir dallarım,
ve yaşamaklar tebessümle yayılır bütün mevsimlere...




aşkın her mevsimde çizdiği resim aynıydı.
fotoğraflarda hep aynı ıslık,
hep aynı ezginin bestesi çalınırdı kaldırımlarda.



salına salına yürüyen
nezih merhabalar uçuşuyor sanki
sözcükler endişe olmaktan,
karanlık bataktan çıkıyor
bu şehir bu sahil,
şu martılar,
bu aşkın içinde büyüyor hep.



aşk gecenin içinde ayna
sevincin bültenlerinde hayat
endişeyi silip atan yegane güçtür.


ve şimdi bu güçlü duygunun esrikliğiyle
kelebekler gibi dolanır sevincim
gece hep mavi görünür
mavinin fotoğrafı yayılır bütün mevsimlere...


mayıs 30