bu sabah...
gümüş renkli bir rüyadan uyandım
telaşla seni aradı ellerim
hala iki yastık olan yatağımda

her şey öylesine gerçekti ve bir o kadar güzeldi
ama sen yoktun...

bırak işe gitmeyi, yataktan çıkmayı bile istemedi canım
yinede mutlu bir tebessüm yayılmıştı yüzüme
iskeleye bağlı iki sandaldık denizde
dalga vurdukça oynaşıyorduk birbirimizle
rüya işte...

ben her sabah kurumuş bir gül gibi yakama iliştirirken sensizliği
biliyorum senin limanında, artık bana yer yok
bu faili malum cinayetin dosyası kapandı sende
oysa, benim dağlarımda hala senin rüzgarın esiyor
hala sana akıyor nehirlerim kıvrım kıvrım
aşk...
hala sensin bende

rüzgarsız kalmış rüzgar çanları gibi senden bir nefes bekliyorum
şimdi gelsen, elimi tutsan
sadece tek bir cümle "geldim" desen
ölebilirim

sensiz kaldığım her gün biraz daha koptum hayattan
seni yanımda göstermeyen bütün aynaları kırdım
vahşileşiyorum git gide
sürüden ayrılan kılıç balıkları gibi yalnızlaşıyorum
savaşa gider gibi çıkıyorum sokağa
inime girer gibi giriyorum eve

öyle uzadıki yokluğun, sanki asırlar oldu
öyle çok sensiz kaldımki
artık korkuyorum...
evet korkuyorum...

ya gelmezsen...
ya senden başka birini seversem
sana bağlandığım gibi...
ya başka bir kadına bağlanırsam

hani giderken yarım ağız mutluluk dilemiştin ya
senden başkasıyla mutluluk dileme bana
bir başkasıyla mutlu olamam

bir sana yanarım
bir sana kül olurum
senden başkasına tutuşamam

hazan olsun, zemheri vursun
ne fark eder
senden başka bir mevsimde, solamam