Kirli sakallarıma düşen aklardan anlıyorum ki
Ölüm vakti yaklaşmakta
O Yüzden
Azraile açık bıraktığım kapıma kırmızı güller astım

Yıllar oldu çocukluğumdan ergenliğe adım atalı
Ve yıllar oldu ben aşkla tanışalı
Yağmur damlalarının rüzgarla seviştiğini anladığım günden bu güne
Ben aşkı yüreğimden eksik etmedim

Kimi zaman ağladım, hırpalandım
Acılarla iyi geçinmek için
Çoğu zaman yalakalık edip dost oldum
Her seferinde
Bu kez tamam dedim, ve yine aşka yelkenler açtım

Bazen görmeden sevdim, sonunu düşünmeden
Bazen dudaklarının ıslalığında Arşa yükseldi sevdam
Kırık cam parçalarıyla keserken şah damarımı
Nikotin kokan ellerim titriyordu

Ne ben yitirdim aşka olan inancımı
Ne de aşk bıraktı peşimi, canımı acıtsa da
Çuğu kez Mecnuna yarenlik ettim
Leylasını ararken
Aşık olduklarımı
Hep bir meczubun yüreğinde ki aşkla sevdim
Mecnuna yarenlik ederken