Kulaklarımı çınlatan
Geceye düşen yanlızlığımın sesiydi
Becerebilseydim
Kulak zarlarımı kızgın demirlerle dağlardım
Duysalardı dileklerimi kırlangıçlar
Bana kanat uçlarında bir tutam huzur taşırlardı
Belki o zaman
Aşık olmak daha kolay olurdu

Herkes sevdiğinin adını kazırken vucuduna
Ben acılarımı etime kazıdım
Sargı bezi yerine tuzla sıvadım yaralarımı
Damlayan kanımdan beslendi toprak bitleri
Güneşe bakacakları yerde
Gelincik çiçekleri utancından boyunlarını büktüler

Bu günlerde isyana gidiyor tüm cümlelerim
Korkuyorum, küfre batacak bu fani bedenim
Ne kadar içsem de şişenin dibini bulana kadar
Naralar atmak gelmiyor içimden

Yağmur yağarken ıslansa da bedenim sırıl sıklam
Sevmek için işlediğim günahlarımı alıp götürmüyor işte
Hata olsa da, nedensiz değildi yaşadıklarım
O anki cahilliğimdendi
Aşka olan susamışlığımdı

Vasiyet etmemiştim ki ben
Cenazemi yıkamadan mezara koydunuz
Kirli ellerinizle
Üzerime toprak yerine günahlarımı örttünüz
İmamın "hakkınızı helal edin" sözlerine, hep bir ağızdan helal olsun dediniz
Peki ya bana sordunuz mu
SORDUNUZ MU

Ellerini açarak ruhuma Fatihalar okuyanlardan
Yalandan göz yaşları dökenlerden
Sahte dostluklardan
Mecalim kalmadı artık sana hayat
Beni mazur gör
Sayki ben hiç olmadım bu dünyada
Bana suprizler yaparken acılarımı da sen vermedin
Ve hiç sevmedim say...