Ahh canımın içi
sana değil de
seni bana yollamayan şehrin
yollarına kırgınım
aklımda sen varken
imkansızlıkların çıkmaz sokağında
yürürken
ben cinayet süsü vereceğim kendime
sana hasretler içinde öldükçe

sen her gün çoğalırken içimde
nasılsın diye sorma
daha nasıl öleyim’ki
sığmıyorsun içime
koca şehir’le de başademiyorum işte
her gözyaşına binlerce kalabalık
değiyor
gölgelerini kimbilir
kaç yabancı adımlar çiğniyor hunharca

ahhh canımın içi
yapma ne olur ağlama
beni göğsünün kafesinde
saklamaktan yoruldun biliyorum
doğru zamanlarda geç kalanlarmışız
meğer birbirimize
biz başkalarının cehennemlerinin
gönülsüz bekçisi gibiyiz
birbirimize her adım atışımızda
biraz daha cennetimize sırtımızı dönüyoruz
gözlerimizde
yediveren güller ölüyor her gün
ve her renginde nasılda soluyoruz
yaşayacağımız anlar aklımızda kalarak
belkide bu yüzden başka
isimleri dudaklara yasaklatmışız
tenimize haramları günah sayıp
hasreti kendi cehennemlerimizde yakmışız
ayrı yerlerde


ahh canımın içi
sen hiç gözlerden düşen
avuçlarını kızıla boyayan
göz yaşı gördün mü ?
sen ağladıkça sanki kan damlıyor avuçlarıma
ve işte o an
canımın çığlıkları kopuyor
biliyormusun ?
bıraksam kendimi
sana olan dermansızlıktan
kapının eşiklerine düşeceğim
bir sabah vakti
ve kan revan göz yaşın değecek
sabahlarıma
yüzün deyince gözlerime
ellerim kanayacak belki
sen üzülmeyesin ve ağlamayasın diye
haberin dahi olmayacak


nasılsın diye sorma ne olur
çünkü en çok seni
sevdiğim yerden ölüyorum hergün
ahh canımın içi
ben böyle yokluğuna hiç alışkın değilim
dilerim iki yakası bir araya gelmez
seni bana yasaklayan o kahrolası şehrin


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ