Sen gittin gideli ben bir garip haldeyim
Her akşam gittiğin yola bakıp duruyorum
Yaş dolu o gözlerin geliyor aklıma
Tutuluyor bedenim öylece kalıyorum

Hasretin büyüyor her geçen gün içimde
O mahsun tavrın hep duruyor gözümde
Bir hasret şarkısı dolanıyor dilimde
Usulca mırıldanıp sessizce ağlıyorum

Ruhum azapta duygularım firari
Biliyorum dönüp gelmeyeceksin geri
Ben nasıl yaşarım sensiz uzun günleri
Tüm bunları düşündükçe çıldırıyorum

Geri getiremiyorum geçen zamanı
Aklımda binbir hatıra yüzlerce anı
Irmaklar söndüremez içimdeki yangını
Kor ateşler içinde her gün yanıyorum

Acılar istila etti tüm bedenimi
Aşkın için bitirdim ben kendi kendimi
Bir çıkmaza bağladım mâkuz kaderimi
Feleğin çarkında boşa dolanıyorum

Ne yaman bir dert imiş bu kahpe ayrılık
Vurgun yemiş gibiyim ben her şeyim kırık
Yapıştı boğazıma bir kuru hıçkırık
İnan sensiz nefes bile alamıyorum

Günüm, aylarım tükendi, yıllarım bitti
Hayalin dururdu gözümde o da yitti
Çaresizim işte ömrüm tükendi gitti
Sen yoksun ya yanımda sanma ki yaşıyorum
Erhan DOĞANAY