Düşler çürür mü söyle,
İhya edilesi o varlıksız ve süregelen
Büyünün izinde.
Mıhlanmış ezelden
Rayici süslü imgelerle.
Hangi güftenin nakaratında gizli kim bilir
Müjdelerken o ahenkli telaşı
Düşmüşsen bir kez bilinmeze ey yürek,
Sakın öne eğme başını.

Yürüdü, adı insan
O serili kırmızı halıda
Cehennem sıcaklığında iken evren
Ve o yakıcı ateşin rengi.
Kadın erkek, ihtiras ve nefret,
Riya idi biçilmiş tek kaftan.
Tahakküm altında bir o kadar
Eserekli aklı.
Sandı ki; hak ve imtiyazdır tek vasfı.

Ortalığı verirken velveleye
Kazdı kuyusunu dostunun
Devretti hibeli aşkını bir pula.
Zulmü hak gördü bir diğer kula.

Karanlık bir coğrafyanın
Günyüzü görmemiş ahalisi
Kâfir düşler cebinde
Yılgın yenilgilerin bir adım ötesi
Alaca rengiyle döşenmiş tabiatın görkemi.
Yaratının öngörüsünde mimlenmiş nice mizaç
Eksiltili günlerin nazarında olsa da eldeki son şans.

Edilgen bir varsayım
Son kuşağı o familyanın
Satır arasında kaldı aşk ve sevgi
Kanıksanmanın çok ötesi
Riya dolu bir çağın son mihrabı
Eremezken nihayete.