satırbaşı cümlelerimin
hep ilk sıfatlarıydın sen
seni ne öznelerime virgül ettim
nede fiillerimde sorguladığım
soru işaretlerim oldun yıllarca


sen sen kendi kendime öğrendiğim
iki kelime arası
suskunluğumdun tek dersimde
yıllarca yokluğuna
ikmaallere kalma korkusuyla


seni hergün mişli zamanlara emanet etmek
bir daha olmayacakmışın gibi
yani hiç gibi
hiçbir mecburuyetim olmadan
çünkülerime ya yokluğun değerse


satırbaşı cümlelerimin
hep ilk sıfatlarıydın sen
sevda sınıfının mevcut yoklamalarında
bir tek ikimizdik sanki
hiç devamsızlığımız olmadan
kara tahtalara
beyaz tebeşirle yazılı
adımız okunurdu
kirletilmemiş
kırık kalpler arasında hergün
senin adın hep
hasret diye geçerdi mevcut zamanlarında
ben ise kör olası yalnızlık
diye çağrılırdım seni
ezberlediğim dersimin tam ortasında
ve şimdi ben
senden birtürlü mezun olmaları beceremediğim
aşkının en tembel öğrencisiyim
satırbaşı cümlelerimin hep ilk sıfatlarıydın sen
diplomam ise bana döndüğünde
sana yazdığım en son şiirle verilecek

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ