derin bir ilgi ve hazla okuyup dinledim bu güzel şiiri.
usta kalemlerin emekleri nefis bir eser ortaya koymuş.
bir kadının kaleminden kadına sesleniş çok içten ve güzeldi.
hele yerinde ve zarafetinde tasvirler şiire oldukça değer katmış.
emek veren kalemleri tebrik ederim.

Merhaba,
Bence aşkı tanımlamak aşka karşı yapılacak en acımasız bir tavırdır. Onu yaşamak esas olandır. Desek de
ucundan kenarından yine de ya ahkâm keseriz, ya da mangal bir yürekle çıkıveririz orta yere..
Beğeni ile okudum bu kalem her daim şiir yazıyor.
Teşekkür ederim saygılar.

Yaşam kokuyordu 'Şiir', akar su gibiydi dizeler...
Hayat, içinde yaşanan duyguların insana yüklediği yorgunluk hüzün isyan burukluk sorular beklentiler düşler yürek acısı hepsi herşey ve yine de vazgeçmemek yine de aşk yine de sevdaya inanmaktı...

Ah be Nebahat;

şimdi bir sahil kenarında olmak
uçsuz bucaksız kumsalın bir ucundan diğer ucuna
martıların söylediği şarkıya ıslık çalarak
yalınayak yürümek vardı ellerin avucumda

yürümek vardı gölgendeki ayak izlerinden başlayıp
ruhunun derinliklerine doğru
ıslanmak vardı şimdi
tepeden tırnağa sırılsıklam
sana inşa ettiğim gümüş rengi şehirde
adını haykırıp kırlangıçlara
hicran yüklü şarkılar dinlemek vardı

gitmek vardı şimdi
limandan kalkan yunan bandıralı gemiye inat
güneşe doğru açılmak
sevmek gibi, aşk gibi gelmek vardı

takvimler şubat ayazını gösterirken
hoşgeldin haziran demek vardı

gel demek/diyememek var şimdi...

Söyle be Nebahat! Seven yürekler çok mu yüceltti sevgi(li)yi; yoksa o adına aşk denilen dalga mı geçti bizle!

Yaşam denilen girdapta; her geçen gün biraz daha kelimelerin suskunluğunda boğuluyoruz.
Düşledikleri hayallerle, ardında kalan izlerle soru sorgu ve yaralarıyla boğuşurken hiç susmuyor zihindeki çığlıklar...

Sonra.. Sonrası!
Derin bir sızı. "Sol göğsün altında büyür, büyüdükçe yukarılara yürür; bazen bir aşktan geriye kalandır, bazen yaşanmasından korkulan bir ayrılıktan. ölümlerin ardından, ölüm tadındaki ayrılıkların yanısıra ve en mutlu anların öncesinde gelip yerleşir içinize tam sol göğsünüzün altıdır yeri.
Sızlatır içinize girerken, çıkması daha büyük yıkım olur. İzin istemek bir yana ali kıran baş kesendir hanesinde, ne gelmek için ne de gitmek için sormaz halinizi, arzunuzu. Acıtır, sızıdır adı sızlatır, gider ama mutlaka bir kaç yara bırakır..."

Zaman denilense ilaç olmaz bazen. Zamansız olmak zamansızlıkta kaybolmak istenir bazen de.
Bazense; Zaman denilen geçtikçe daha bir dokunur yaşanmışlıklar, sızıyı güçlendirir bozguna uğratır yüreği...

Yine de;
Hiç sevmemiş olmaktansa! Nadide bir çiçek gibi özenle bakıp, hep tazeleyerek hafızanızda sonunda bizi yok olmaya götürse bile, sevmek-sevda, çoğu zaman var olmak mıdır!
Aşk korkuya peçedir, korku ise aşka perde deyip geçmeli ve hayatın anlamı sevgi deyip inadına sevmeli mi hesapsızca söyle be Nebahat!

'Şiir' ayrı güzeldi yorum-ses ayrı muhteşemdi. Dönüp, dönüp kaç kez dinledim-okudum bilmiyorum...
Öylesi çok-duygu, yürek, içsesti.


İçtenlikle kutluyorum iki yüreği de.
Teşekkürler...