“ne o tefter
okumam yazmam mı var
bana ne ilazım
benim ne üsdüme farz”
..

“ben bi çapıt ba(ğ)lamayı bilirin
onu da el(imin)erdiği yere ba(ğ)ların
zati çapıt ba(ğ)lanmadık
tekke gomamışıyındır evel Allah sayanda
..
garşımda durup da öğsüz gibi
emlik guzu pibi bakma
sen de bişi(y) de hadi
kırk yıldır bişi gelmedi mi aklına
..”
….
..

”okuu
sen bilin”
..


İSMAİLİN CEBİNDEN ÇIKARDIĞI KAĞIT

“-Allah kaç” dendiğinde
işaret parmağımı gösterirdim
ama sayılardan bir tek üç’ü bilirdim

“-sekizden beş çıktı..”
“-üş”
“-iki, bir taha”
“-üş”
“-binkırkikiden, bin altı çıkar onikiye böl”
“-üş”
“-yüzyirmidokuzun kırküçdebiri”
“-üş”
“-bu kaç..”
“-üş”
“-kaç yaşındasın Ismayıl...”
“-üş”
“-kaş gardaşsınız”
“-üş”








sonra durduk yerde
bende bir Aşadudu devri başladı
“-en gözel gız kim..”
“-Aşadudu”
“-en sarışın kim..”
“-Aşadudu..”
“-en esmer kim..”
“-Aşadudu”
“-en çok sevdiğin kim”
“-Aşadudu”
“-seni en çok seven”
“-Aşadudu”
“-sana ifrit olan kim”
“-Aşadudu”

adın ne deseler de..
değişmedi ömrümce
Aşadudu da Aşadudu

“-kimi alacan..
sevdiğin kim..”
“-Aşadudu”
“-nişanlın kim”
“-Aşadudu”
“-en akıllı gıız..”
“-Aşadudu..”
“-en datlı ğız..”
kim demeye galmadan
yapıştırırdım cevabı..
“Aşadudu”

“-en uzun boylu ğız..”
“-Aşadudu..”
en guvatlı,
en çikin,
en deli
en sevimli
en şişman..
en yaşlı..
en güçcüg..
en böyük
en çelimsiz..
en şımarık..
hepsi, her şeydi
Aşadudu

bildiğim tek isimdi
tek bildiğim oydu
kaderim..
tespihimdi,
tespihim
Aşadudu

ben de.. her şey o’nlu..
her hülyam o
her düşüm onunlaydı..
dağda oğlak kuzu gütme..
tarlada çapa
ot ayıklama
ekin yolma
sap sarma
harmanda dönme
nedense
illa da illa
Aşadudu

sebzeye
fidanlara su
aynı gölgeyi paylaşma
aynı çocukların ana-babası olma
aynı sıkıntıyı da ama
aynı mutluluğu paylaşma
hatta onun mutluluğu üstüne hülya
her zaman o valla
başka şey yok
olmadı.. olacağı da yok;
yok başka oluru
sadece
Aşadudu

onun adıyla başladım,
sabaha, güne…
ömrümce
mektuplara, fallara
hasrettim, hasrettim
hasretim
Aşadudu

gördüğüm, bildiğim, duyduğum
Aklıma gelen her güzelliği onunla düşledim
her geleni o sandım
her güzelde onu aradım
onun adına ettim bütün dualarımı
onun adına diledim türküleri, şarkıları,
onun için tuttum falları
değiştirmedim..
ömrümce

hep onu diledim
her zaman ilk önce,
her şeyin üstünde
her şeyden önce
onun mutluluğu
dualarımın öznesi oydu
ömrümce
Aşadudu

onun adına mutluluğu,
mutluluğum oydu
ömür geçti..
görmedim ömrümce onu
ne fayda.. el oldu şimdi
ama; ne duam
ne hülyam
ne de dudağımdaki o ismi
yıllar değiştirmedi,
nere bakarsam bakayım gördüğüm oydu
Aşadudu

onu dilerim hala
hala o hep aklımda
hülyalarımda
ömrüm, umudum
Aşadudum

bilmem o kiminle mutlu mu
ben hala seviyorum onu
aklıma gelmedi hiç;
acaba unuttu mu
güzeller güzeli Aşadudu

geçip gitse de ömür
rüyamda çocuk görünür
tek vazgeçilmezim
her zaman, tek andığım..
o tek bildiğim isim
sevgilim,..
hayatım
canım
ruhum
Aşadudum”

“-yok bu değildi..
okumak istediğim”
“neydi” dedim
“-hani bir karadut vardı”

“hıı!?” dedim
“- hani seni son gördüğüm”
“eyi onu oku madem
aşsındır heralhem”
“-yok” dedi
“-dinle gülüm
yıllar yılı
hep hayal ettiğim
sana onu okumaktı”

“eyi ya! oku madem”
…














Fotoğraf Mustafa Doğan

Yarın
KARADUT