yıkılıyor gönlümde sarayın

siliniyor güzelliğin, gözlerimin mavi buğusundan
dudaklarından öpemem
dudakların artık bana haram!

bir jilet izisin bileklerimde…
başarısız bir intihardan geriye kalan!

rüzgarıma tembih ettim
artık senin saçlarına esmeyecek!
ateşimi külledim...
sana bir kıvılcım bile düşmeyecek

uzak bir kahkahasın artık, kulaklarımda!

kasırga olsam esmeyeceğim
ateş olsam yakmayacağım
özlemin evlat acısı gibi içime işlesede...
özlemi içimin zindanlarına hapsedeceğim

üzülme...
üzmem seni!
kinle nefretle bakmam, bakamam gözlerine
sakınırım incitmekten kırmaktan...
eskisi gibi akmam, akamam saçlarının denizine.

nehirlerimden artık pişmanlık akıyor
seni hangi dilde tercüme etsem...
anlamı artık hep acıya çıkıyor.

her nehir denizle buluşmaz...
her kurşun onikiden vurmazmış meğer.

mevsimsiz çiçekler gibi yaprak döküyorum
üstüne basa basa değil...
kırarak dökerek hiç değil...
bir yabancı gibi hayatından geçip gidiyorum

sanmaki korktum!
sanmaki yıldım!
sadece...
bu rüyadan uyandım!

kelepçeli dilim...
artık kessen bir kelime konuşmaz.

artık öyle uzağızki birbirimize...
dağ dağda kavuşur...
bizim yolumuz kavuşmaz.