garılar benim başımdaykana mevtayı galdırmışlar
gerçi ben olsam neydiviceğidim emme
hurda gapı bi ğonşu, el ne demez,
böğün onaysa yarın bana dedikleyin,
nerelere gedeyin ay Ismayıl..

gedip gelenner olandan bitenden annadıyo öyle
Ismayıldan ba(h)seden yog-ku
işte godu getdi vardı “Goca Deli Musduug”
azametinden gorkulur, basdığı yer titirer,
bakdığı çocuk altına eder idi, n’oldu Ismayıl..

gappa goca deli Musdug sana bile ğalmadı gapba dünne
sıra kim bili kimde
bende mi, ay Ismayıl.. yonusa sende mi
yonusa ikimizden birde mi
Alla(hı)n işine bag çıkdı geldi Allahın Yitiği.. Ismayıl..

er ya da geş.. bizde gedecez ya
getmeden eveli
yalan düne gözüynen bi göreydim seni..
bek göresim geldi valla
başga bi murazım yoğ senden maada Ismayılll

eyi olduğunu gören bi len!
dünne ğözüynen, gara ğözlerini
gözel Irapbım çok görme gari
başga bişi isdemen senden..
bi tene Ismayıl..

gudurasıca garılar gakın gedin bi
işiniz gücünüz yok mu gı sizin
örgülü evi burası sanki
gelmeden gedesiceler
gelip de getmeyesice Ismayıl..

bi bakmışsın
hinci hu ! cümle gapısından giriviri şahınııımm
“son bi sefer gören seni dedim Aşaduduumm”deye
sarılıvırı sımsıkı..
Allah ne murazın varısa versin Ismayıl..

olur mu olur.. bu!
Canab-ı Allahın hekmetinden soval olur mu
O nasip etceğse kime ne, her şey malim O’na
beni de yaradan O! Ismayılımı da
garazevdalara salanda.. do(ğ)ru de(ğil) mi Ismayıl..

höyle sımsıkı sarılsa da
“ben de senin gibi hep böğünün hayalını gurdum”
“hep seni düşündüm, hiş unutmadım, garazevdam
Aşaduduumm” deyvise, erip yetecek valla
bunca acının üsdüne merhem olsa Ismayıl..

dilinde mi galı len..
az mı yolunu gözledim,
yerler yemeyesice
hinci ne deye çıkıvırıp da gelivimeyon len
adı batmayasıca Ismayıll

ben de sarılsam da; soluğunu, kokusunu duya duya
“barabar yaşayamadık, bari
barabar ölelim üş günde olsa
birbirimizin gözüne baka baka ölene gadag barabar yaşlanalım” desem..
ömrümüze ömür gatılsa Ismayıl..

emme nerdee ben de o şans.. galbim duruviri, ölürün ki..
höyle horsamızı alsaaakk..
hasiretlik ne gözelidi
Alla(hı)m bak gör gari; ben neytçen hinci
gapıdan girivirisen Ismayıl..

insanoğluda emme ha
gapbanın eniği kırk yıldır ne dilerin ki
“bi sefer sarılayın”dan başga
ulen Ismayıl gucanda uruhumu ben teslim etseydim ya
kör olmayasıca, işallah öyle ölürün; gözlerine baka baka Ismayıl..

yatıp gakıp beş fakıt neyi
kimi diledim ki sanki
“geleceğsen gel gari
ömür geçiyo
çürüyüp getdik Ismayıl..”

şad olup ömrümde bi gün görmedim
felekten çalmadım, şansdan gülmedim
gülgoncası olup dalda aşmadım
şükür ha! acı habarını da almadım
emme bi selemin tahi gelmedi ki Ismayıl..
















“bahar geldi yeşillendi yaylaklar
ömür geşdi hasretinle Ismayıl
gurbette ölene acap kim ağlar
gelmedi bi habar bile Ismayıl”

“garlar gakdı Kocadağdan çoğ oldu
aramızda duyulmadık dağ oldu
umutlarım birer birer yoğ oldu
gelmedi bi selem bile Ismayıl”

“goca dağlar gar dutmadı gedeli
gurbet elde deli gönül kederli
oralardan buralara yol belli
gelmez mi bi tomafil de Ismayıl”

“Gocadağdan gar gakmazdı yazları
sevdiğine verin gari gızları
duvara asmışlar gırık sazları
bizim uçun çalsın bi(r) de Ismayıl”