36
Yorum
62
Beğeni
0,0
Puan
2801
Okunma
Musallaya varmadan buz keserken yekvücut
Densiz bir seğirmeyle tebessümdeydim anda
Onca acıya rağmen mimikler mutlu mes’ut
Nasıl olurmuş insan, hele ki bu zamanda
Ben gibi pervasızı bulunmazmış cihanda
----
Zemherinin karını serpsen de üzerime
Damarıma zerk edip, dondursan da kanımı
Ve hatta ciğerimi bölsen de lime lime
Umudun kancasına ilişen her ânımı
Yine cennet sayarım nezdinde mekânımı
Binde bir ihtimale, zamanı kurmasam da
Takdire şayan iken bendeki büyük azim
Simurgun gelişini, sürûra yormasam da
Bir gün seversin diye bekliyorken her daim
Ne rahneye em dedim, ne de bir lokman hekim
Gönlünü, hakir görmek değil maksadım inan
Keza, yargısız infaz ile eş bir düşünce
Serzeniş sanma n’olur yalnızca hissi beyan
Üstelik can hâlimi dikte ederken günce
Hissiyattan bahsetmek, nasıl bir şeydir sence
Söyle Allah aşkına, bu defa susma söyle
Zira bu nasıl susmak hayra alamet değil
Gözlerin başka diyor, tavrın ise nafile
Hiç mi sevmedin desem o da hakikat değil
Kıyamet kopmuş gibi fakat kıyamet değil...
19/4/015/NÜS
Şiirin sahibi
Cevap Yaz