68
Yorum
75
Beğeni
0,0
Puan
4655
Okunma


Gözümün sinesini mekân belleyen mezar
Ne yapsam silinmiyor içine yatmayınca
Gamzeli gülüşümde seferi iken nazar
Tam ortasına düştüm topuklarım kayınca….
Bu dörtlüğü iki gün önce yayınlamıştım. Ancak bir kaç şair arkadaşım, şiirin devam etmesi yönünde hemfikir olunca O’nları kıramadım.
Hasbünallah ve nî’mel vekîl diyorsa zikir
Vecd ile atan kalbe uğrar mı kin ve kibir?
Gözümün sinesini mekân belleyen mezar
Ne yapsam silinmiyor içine yatmayınca
Gamzeli gülüşümde seferi iken nazar
Tam ortasına düştüm topuklarım kayınca.
Onca ter, onca feryat meğerse hepsi düşmüş
Zembil dolusu kâbus ne ara zihne düşmüş.
Kabullenmek çok zormuş dinmeyecek sızıyı
Üstüne örtü çeksem rüzgâr yine açacak.
Bulsam, acıdan uzak süt liman olmuş kıyı
Bir salise durmazdım imkân varsa kaçacak.
Kaç kıtayı aşmıştı dilimdeki intizar
İpi olsa çekerdim lal kalırdı ah-u zar.
Ezan sesinden önce uykumu bölen ağrım
Doğrul diyordu doğrul hadi kıl namazını,
Kıyam duramıyorsam tutmasa da bir yarım
İman gücüm nerdesin, kullan imtiyazını.
Gözünü boyamasın fani dünyanın rengi
Görebilsen şaşardın cennetteki ahengi.
Ardına gizlenecek bahaneler üretme
Bir sıkımlık canına senet mi imzaladın
Zamanı iyi kullan kendine zulüm etme
Gün gelip öleceksin unutulacak adın.
Tövbe vallahi tövbe aklım başıma geldi
Asıl sığınak Rabb’im gerisi yaban eldi.
7 Mart 2013 / NÜS