Gözlerim gözlerinle vuslatı beklerken,
İçim içime sığmaz olur.
Kanayan yarama merhem ararken,
Sonsuzluklar bana zindan olur.

Bir gün elbet, bir gün gerçekleşir bu vuslat,
Kimbilir yarın, kimbilir belki yarında da yakın.
İşte o zaman ben yeniden doğacağım.
Koşacağım sana hasret akşamlarında...

Kimbilir hangi alemler olacaktır benim durağım,
Ulaştır beni sevdama, kavuştur beni Burağım.
Bu Dünya’da yoktur tasım tarağım,
Özledim seni hasret akşamlarında...

Kördüğüm olmuş hatıralar yumak yumak,
Boz bulanık ummanlarda seni aramak,
Arayıp ta seni bir türlü bulamamak,
Sorarım seni hasret akşamlarında...

Ne olur sevgili! Gel artık, kalmadı derman,
Yüreğim olmuştur, büyük bir harman,
Teselli olurdu bana, bir defacık sorman,
Beklerim seni hasret akşamlarında...

Akşam olur döner kuşlar yuvalarına,
Bir sen gelmezsin, tuz basarım yaralarıma,
Alemler ağlar, ahlarıma... Vahlarıma...
Sil göz yaşlarımı hasret akşamlarında...

Aydın ÇETİNER
(İzmir-Temmuz 2014)