Hatıralar denizinde yolculuğa çıktım,
Efkar ve hüzün dalgalarında battım.
Umulmadık duyguları tattım.
Geldi geçti ömrüm benim.

Say ki kaç gece, kaç gündüz geçti,
Sevgililer şehrinde kalbim seni seçti,
Yudumladıkça aşkın bana yetti.
Geldi geçti ömrüm benim.

Aylar yılları kovalarken,
Dedim ki, daha erken,
Elde ruhsat, dilde fırsat varken,
Geldi geçti ömrüm benim.

Haydi! Koş çabuk Güneş batacak,
Ecel bir gün seni yutacak.
Er-geç bunu herkes tatacak,
Geldi geçti ömrüm benim.

Ah! Be gençliğim şimdi nerdesin?
Biliyorum bir yalancı yerdesin.
Gönül... Kafesinde dardasın...
Geldi geçti ömrüm benim.

Ey sevgili! Gel artık, sermayem kalmadı,
Gönül aşkına bir türlü doymadı.
Aylar yılları hiç saymadı.
Geldi geçti ömrüm benim.

Söyle ey yar! Dargın mısın benimle?
Zaman yok, gel gidelim seninle,
Avunalım ikimizde birbirimizle,
Geldi geçti ömrüm benim.

Ağlarım ben buralarda,
Sorarım seni oralarda,
Düşündükçe gönlüm darda,
Geldi geçti, ömrüm benim.

Artık gitme vaktidir bu an,
Anılarda hep beni an,
Yan haline Aydın, hep yan,
Geldi geçti ömrüm benim.

Aydın ÇETİNER
(İzmir-Temmuz 2014)