ben senin gönlünden
çoktannnnn havalanıp uçmuşum
bazen çalı kuşu olmuşum.
bazende
yaralanıp vurulmuşum ölmüşüm

mahşer zebanileri arkamda
kırık kanadımla kaçarken yorulmuşum
kime inansam güvenip de
sevdanın adına
vurulan hep ben olmuşum

kal demek
gelmiyor artık içimden
misafir olan aşklar
hep kiracı gönlümde
bir yatıya
gelen olsa kalbe
oda gidecek
bir gün nasıl olsa

gönlümdeki vuslat olan
yaralı aşk
hep kanayacak
kırık kanadımın altında

küskünlüğüm kırılganlığım
şu camdan olan kalbim de
hey eski zamanın aşkı
nasılda unutuldun
bir zamanın diliminde

o yarım kalan aşkın efsanesi
vurgun yemiş ölmüş galiba
gönül sürüveninde

sen avcı misali ,bense yaralı ceylan
toyluğun temizliğinde ,
etim masumane , doğal lezzetinde

yine yeniden
dönüp gelsen de
kayıpsın sen
bu virane aşk şehrinde

yıkık harabe
Fakir olan gönlünde
yokum artık . senin . ey aşk
gönül zenginliğinde


şiir c.ceylan yılmaz