Bir kadın tanıdım
Mutsuz ve
İki çocuklu
Biraz durgun biraz solgun
Yemyeşil gözleri
Ve kimbilir
Arkasında ne acılar gizli
Kaç isyan saklamış gecelerine
Gözlerindeki neminde
Kendini unutmuş
Her seferinde



Bir kadın tanıdım
Otuz yaşlarında
Oysa oysa daha
Hayatın başlarında
Bir türlü açmamış
Baharında mutluluk çiçekleri
Başı dik gezer
Belli etmez mutsuzluluğunu
Zoraki gülmelere itiyor
kahrolası kadınca gururu
İçinde hep göz yaşı
Sanki inadına
Yüzüne vuruyor
Hayatın pişmanlığı
Nasılda yüzüne düşmüş
Yılların yorgunluğu


Bir kadın tanıdım
Bir yanda
Yolunda gitmeyen evliliği
Öbür yanda hiç unutamadığı
O mazideki çok sevdiği
Keşkelerin altında
Yıllarca ezilmiş hoyratça
Geceleri ağlayıp acısını
kadehlere gizlemiş umutlarını
Çaresizlikler içinde
Bırakmamış hiç yakasını
İsyanlar hep peşinde


Bir kadın tanıdım
Kalabalıklar içinde yapayalnız
Mutsuz ve
İki çocuklu
Biraz durgun biraz solgun
İstediği tek şey
Hayattan birazcık mutluluktu


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ