senden sonra
çok şeyi tüketmeyi öğrendim
önce kendimden başladım
kendimi tüketmeyi
sonra günleri ayları
yılları sıraladım ardından
her tarafım yara bere
içinde sana çarparak



senden sonra
kaç paket sigara tükettim
bilmiyorum
dumanını sana efkarlarımı
içime attığım
ve kaç kağıt oldun
sayfalarıma yırtıp yırtıp
seni yeniden defalarca
yazdığım
yokluğunu ve canımın acısını
cümleler arasında kaybolarak
her gece
ellerim çiçeksiz
dilimde yerli yersiz kelimelerle sana gelerek


senden sonra
hayallerine kaç kadeh kırdım
sen içimde her mevsim eskidikçe
içimi yakarak
her aklıma düştüğünde şiirlere
tutunarak ve efkarlı bir şarkıda
kadehlere bıraktığın dudak izlerine
dudağın değdi diye
ne kadar kızsamda yokluğuna
dilime bedduaları yakıştıramıyorum
olurda sana bir şey olur korkusuyla
yinede sana kıyamıyorum işte


senden sonra
adımı unuttum adını tüketmekten
tüm kelimeleri çıkardım sanki
sensizlik sözlüğümden
nereye gitsem
bu şehirde satırbaşı
ve bir köşe başı gibisin
sanki beni bir yerlerde beklemektesin
dudağının bir ucuna
seni arayan gölgelerimi
bırakıyorum
beni özlediğinde
ve tesadüfen
bu şehrin bir yerinden geçerken
hiç olmazsa hatıralarımızı çiğnemeden geç
ve kimselere sorma sakın beni
aklına düştüğümde
sadece bir adam kalsın aklında gözlerinde
isimsiz ve sahipsiz
yalnızlığıyla tükenmeye çalıştığı


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ