hüznü körü körüne kucaklamanın
ne kadar kötü bir şey olduğunun bugün
daha iyi farkına vardım
oyum oyum oyuldu çünkü yüreğim
başımı yapılan haksızlığın tüm ağırlığı çöreklenişte patlatırken
zaman sanki yaşamımı çakılı bırakmıştı
an geçmiyor geçmiyordu geçemiyordu işte
iliklerime dek işlemişti içimin acıları etimi kopartırken
elim kolum nedensizlikler de bağlı
çaresizlik sermişti tüm bedenimi yerden yerlere
tir tir titrerken bu mu olacaktı diye haykırmak geldi de içimden
sustum işte
boynumu usulcacık bükerek
belki ruhumun karakteristik bir haliydi dilimi tutan
yutkundum sarsılarak
yutkunur halde öylece de kala kaldım
tıpkı zamanım gibi
tüm isyanlarıma içimin ateşinde derin bir iç çekerek

yandım Allah yandım
suyun içi rahatlattığını bilirdim ama
yakıp da kaynatıyor işte

aşkım derdime bin bir bela sardı dedim kader
nerede kaldı toy halimdeki elde ki güller
elemleri yaratan tümünü benim için mi ısmarlamış
benden hiç artan var mı
kaçı kime gitmiş kimde ne kadarı var
halimin derinine inecek hakiki dost nerede
nerelerde olunur ki bahtiyar
piştik piştikçe de iyice bir köz olduk
küle dönüp savrula savrula ahrette kaldım yine
açar mı ki bir gün bana da istikbalde güller
kim bilir şaşırırsa felek belki bize de güler
biz bizi bilenlerdeniz aslın da Bezm-i Elesten beri öksüzüz
oysa biz bir vahdet sarhoşuyuz
aşk konunca gönlümüze biz hepten aşık gideriz

nefsimin elinden kaçıp dönerken kendime
bir anda düştüm içimin içinin depremine
hangi dosta sorsam var mı bir çare diye
dediler ki bana ne
etrafımı yine sardı her biri dağ kadar kalp kırıkları
sileyim desem de hiç susmuyor ki gönlümün hıçkırıkları...





(26.03.2015) AZAP…









TÜM DOSTLARIMA HAYIRLI CUMALAR DİLER HUZUR SAĞLIK MUTLULUK TEMENNİ EDERİM KALIN ESENLİKLE...