Gece gündüze küsmüş
Güneşin haberi yok

Mevsimler ayarsız

Kına ağaçları hâlâ beyaz örtüyle kaplı
Gün ışığı vurmuyor pencereme
Dönmüyor kırlangıçlar yuvaya

Çok özledim güneşli günleri kokulu karanfilleri
Özledim MAVİ körfezi
Vapurları balıkçıları gevrek attığım martıları

Aynalarda gördüğüm
Kocaman gözlü hüzün

Gözlerim bana yabancı

Küstüm yüzüme
Öylece sessiz bekliyorum

Gelmedi bahar bu memlekete

Eski evin arka bahçesinde
Kazdım toprağı
Gömdüm yaması dökülmüş maziyi derine
Kederli yağmurlar dolunca köklerine
İçten içe yandı nar ağacımız
Haber veremedim Üzgünüm

Ah şu hasret türküleri
Keskin vuruyor boğazıma
Üşüyorum mavilerimin içinde

Şimdi senden habersiz
Çekip gideceğim
Mola vereceğim biraz hayata

’Dibine vurdum’ yalnızlığın
Kar düştü yüreğimin üstüne
Dokunma
Kırılırsın

Deniz Derya Giritli
Saraybosna -Mart- 2009