Gözlerimle gözlerinin içine dimdik bakarak
Yaşadık bu kırık dökük hayatı
Kör topal sürüklendik senelerce
Kaç geceler eskidi koynunda acımasız yılların

-Kanayarak bedel ödedim-

Ser sefil yaşanmışlıklara inat
Yalansız dürüst adil ve içten olmak uğruna
Bedellerin en ağır olanı istendi
’ Diyeti budur peşin ödeyin’ dendi

Cam fanus içinde yaşamadım ki geçmişi
Kırılsam da devrik cümleler gibi
Koyu yalnızlığın içine devrilsem de
Her düştüğümde
Kimseye yaslanmadan tutunmadan
Ayağa kalkmasını öğrendim

Zümrüdü anka kuşu gibi yansam da dar alanlarda
Küllerimden yeniden doğmayı bildim
Kanatlarım yansa da uçmayı yeniden denedim

Dalga geçsem de kendimle ve yaşamla
Hayatın ne kadar acımasız olduğunu
Yanağımda izi kalınca anladım

Kavgacı söz dinlemez asi bir ruhun
Yanlış bedende canlandığını düşünür
Gülerdim çocukken hayallerime
Oyun oynardım düşlerimle
Kahkaha atmanın ayıp olduğunu
Dolu dolu gülmenin
Dolu dolu ağlamak olduğunu
Gözyaşlarım yağmur olup
Yağdığında anladım

Etrafımdaki çember daraldıkça
Çırpınmadan boğulmadan kurtulmak için
Kendimin ip olması gerektiğini bildim

Kocaman olunca sevginin gerçek olmadığını
Aşkın bile sahtesinin yapıldığını
Düşlerin nasıl çalındığını gördüm

Yalanın mermi çekirdeğinden daha hızlı yol alıp
Doğruyu nasıl parçaladığına tanık oldum

Yalandan sevmeyi öğretmedi ki anam
Gerçek sev gerçek ol gerçek yaşa
Dürüst öl
Kimsenin hakkını yeme
Hakkını da kimseye yedirme
Kimseyi incitme incinsen de sen
Diye diye yıllarca bu sözleri kulağımıza küpe etti

-Bilerek incitmedim hiç kimseyi-

Gel gör ki be anam
Bizi incitenlerin
Yüreğimize batırdığı dikenleri
Kanamadan nasıl çıkaracağımızı

İşte onu
Bir tek onu öğretmedin

DENİZ_DERYA35