Sana söyleyemediğim
- kabına sığmayan -
Valiz dolusu kederlerim var benim
Yılların gerisine sakladığım
Anahtarı yitik

Meselâ
Özenle sakladığım resimlerdeki
Gül desenli basma elbiseli çocukları neden çok özlediğimi
Sormadın hiç
Ben de anlatmadım

İçimden geçenleri nerden bilecektin ki
Kavga etmekten dertleşmeye vakit bulamadık biz
Daha doğrusu sen dinlemek için gönüllü olmadın
Dalıma basmak en büyük zevkindi

Benimse gözüm karaydı
Asiydim deli akardı kanım
Efe damarıma basmak için bahaneler arardın
Kızınca aniden
Dilim üşürdü
Dudaklarımın nasipsizliğinden şiirler payını alınca
Kelimelerimin keyfi kaçardı
Sen kırılırdın
Gecenin soluğunu düşürürdün
Sol yanımdaki taş duvarların kuytusuna
Sitemime karalar bağlayınca da
Kavga çıkarırdım

Oysa
Kendime söz vermiştim
Bu gece farklı yazacaktı kalemim
Kırmızıyı yakıştıracaktım ikimize
Olmadı yâr
Yaran yaramı açtı yine

Hayal bu ya

Uyandırsaydın karabasanlı düşlerimden
İncitmeden beni
Dindirebilseydin kalp ağrımızı
Belki de uçurum kenarından boy verirdi gönül çiçeklerimiz
En parlak renklerle çizerdim ben de o zaman
- yelkenlileri -
Suyun akışına dizerdim deniz fenerlerimi
Yolumda kaybolma diye
Sonra tek tek
Çıplak ellerimle toplardım asi yakamozlarımı

Olmadı

Gitmeden önce
Avuçlarına bırakıyorum
Kirpiklerimden düşen yıldız yağmurlarını ki
Hepsi gözümün nurudur iyi bilirsin

Yolundan çekilmeden önce
Son kez
Gönül tuvaline düşürüyorum
O Alev saçlı
Okyanus gözlü kadını

Deniz Derya Giritli

İlk günden beri şiirlerime ses olan ve karşılıksız yardımlarıyla her daim yanımızda yer alan gönül dostu sayın Ahmet Ormancı’ya sonsuz teşekkürlerimle.