kaçışımın ertesinde
bulutlar hasretinle dolmuş
dolu olup yağarken sinemin üstüne
sabrımın meyvesi ellerimde çatlıyor
sakız ağaçlarının gölgesinde
gözyaşları eşliğinde uyuttuğum
hüzünlerim ses veriyor
ağla şimdi diyor ağla
kapı eşiğinde bıraktığım
küllendiğini sandığım mazim kanıyor
ellerimin arasındaki eski resimlerinde
soluyor gül yüzün

rüzgâr d/olmuyor gamzelerime
eskisi gibi yağmıyor yağmur
saçlarım bu yüzden yasemin kokmuyor
bereketi yok günümün
hayalin bana yaslanmayınca
buz gibi oluyor tenim
üşüyorum yokluğunda

küskünlüğüm kendime
n/isyanım hırçın asi denizlere
yağmura yıldızlara
-cümle aleme-

yüreğinden kaçışımın kaçıncı yılı
Bu kaçıncı tövbesi
uslanmaz gönlümün

ağıt yazasım

denizin koynuna bırakasım
ah larımla birlikte şimdi geç kalmışlığıma
yanasım var

ağlasam da yas tutmuyorum
efkârım var yâr
bakışına duruşuna gülüşüne
en çok içimdeki vuruşuna

güneş bu sabah geç doğacak
kanlanacak gözleri gecemin
biliyorum yakında
uyanacak bahar
ikimizin adına çiçek açacak
canlanacak bu şehir
vefan eksik olsa da
gönül kafesinde sakladığım
umutlarım var benim
bu yüzden sessiz bekleyişim

anlasana beni sevdiğim

dokunma hasretime
bu gece canım çok acıyor

DENİZ_DERYA 35
Deniz Derya Giritli
İZMİR-ÇEŞME


Her zaman yanımda yer alan, karşılıksız seslendirme yapan ,nefesiyle sözlerime can veren sayın Ahmet Ormancı ’ya sonsuz teşekkürler.