Dışarıda kocaman bir bahar
Politik bürolarda robot resimler
Her şey ama her şey
Gece siyah beyaz bir mum…




Avucuna yıldız doldurmuş çocuklar
İki masal bir öksürük şurubu
Topal dilenci sürüsü karıncalar
Güneyde güzel bir ülke var…







Toprak ne güzel kokar yağmur da
Yağmur yağmur
Üşür pazarda k/asasını yakan tezgahçı
Üçü beş liradan satılır can cana…

Bulgur kaynar
Bir güvercin ansızın takla atar
Ekmek fırınından havalanır koku
Bazlama arası acılara bir türkü katık olur



Haliç’in kenarında mübarek şarapçılar
Kayıkçıların yorgun gözleri
Ha desen bir resim çizecek koca İstanbul üstüne
Yosun üstüne yosun/lu…








“Kalabalık kaldırımlarda en çok gezinen tenha yalnızlıklardır, belkide bu yüzden kırmızı otobüslerin camlarına baş koymuşların nefeslerinden kalan buharlarda yazılır silinecek harfler. …”






Bir kadın öldürülür
Tam ortasında sokaktan
Arnavut kaldırımında tebeşirle çizilir
Yerde insan figürleri çoğaldıkça
Bükülür hep boynu serçelerin
Oysa ne güzel durur beyaz papatyalar



Gazetelerde kayıp çocuklar
Trafikte can verenlerin üstünde küçük haberler
Mankenlerin bacakları ne güzel duruyor yan sayfada
Ragıp amcam olsa o da bakardı da…



Şampiyon ağırlıyor manşetler
Üçü beş lira işte her şey…
ÜFE , TÜFE fasulye galip
Marul toplamak Pazar sonrası ne güzel gururlu…


*


Kürsüde milli gelir…gelir gelir…
Dizi dizi
Beyaz yalıda hizmetçiler
Ne güzel şu arabalar …
-Politik bürolarda robot resimler-
Yarılmış göğsü otopside diri cesetler…








“Nefsini bedeninden evvel öldürdüğünde hakikati göreceksin, o vakit sen farkına varmasan da toprağından ilk açan çiçeğin sözlerini duyacaksın. Karıncalar tanışmak ve tokalaşmak için sıraya girecek ve tam o sıra yüreğine doldurduğun tüm ama tüm kelebekleri göğe salıp yalın ayak koşacaksın yeniden eskisi gibi papatya kokulu o dünyaya kavuşmak için …( diyerek fısıldamıştı aziz Hoze kulağıma…)