Ah!
be sevgili,
seni,
yana-yakıla sevdiğim,
emek verdiğim,
göz yaşı döktüğüm günler geride kaldı be gülüm,
şimdiler de,
güle oynaya olmasa da,
inadına,
inana inana üzerini çiziyorum...

Yüreğime sordum,
"Hırpalandığın doğrudur" dedi,
amma,
her aşık gibi,
çok da zararlı çıktığın söylenemez bu aşktan,
Osmanlı’nın her savaştan yaralı,
darmadumur,
parçalanmış çıktığını saymazsak...

He kurban,
seni kaybetmek beni bana,
kel kafamı huzura mı kavuşturdu ne?..

Bir not’da senin için düşeyim,
ardarda dizdiğin yalanlarla,
beni,
aşkımı kaybetmek için gittiğin sokakların,
seni,
o zavallı yüreğini götürüp bırakacağı yer,
acılar içinde ki çaresizliktir...

Haydi!
yolun açık olsun,
gönül rahatlığıyla git,
üzülerek olsa da yazıyorum,
ve çok iyi biliyorum,
salya-sümük ağlaya ağlaya döneceksin...

Şair Şiir Sokakta
Atilla Yüceak Mart 2015
Araştırmacı Yazar -Şair