İki dinle, bir konuş
Bak değişir, her sonuç
Sen de olur mu hiç! bende suç
Hak-kı gözetmiyor san, sen bilirsin.

Ne kolay! savurur sun kötü lafları
Düşünmezsin hiç, karşılaşacağın sonları
Elinde kalmayan, kırdığın dalları
Toplayamazsan yerden, sen bilirsin.

Herkes beğenir, kendi aklını
Bu da kulların, en büyük zaafı
Sabreden giyer, sonunda tâc ı
Derdin tâç değil ise, sen bilirsin.

Üzme artık, ananı atanı
Kaç şehit kurtardı bu vatanı?
Dizilerde gördün, Süleyman ı, Osman ı
Geçmişini bilmiyorsan, sen bilirsin.

Anlayana sivrisinek saz
Çok ca oku, biraz yaz
Önce ördek ol, sonra yine kaz
Pişmeye niyetin yoksa, sen bilirsin.

Hayat kısa, ölüm yakın
En çok da, riyâdan sakın
Kendine gel artık, şaşkın!
Cenneti istemiyorsan, sen bilirsin.

Çok sev ama bağlanma
Emanettir evlat, aldanma!
Geleceğe, çok da ümit bağlama
Kadere inanmıyorsan, sen bilirsin.

Bu sözlerim yalnız sana değil, kendime
Bende düşmüşüm, dünya derdine
İster inan, ister inanma sevgime
Girmeyeceksen gönlüme, sen bilirsin.

Zülfiye ERDOĞAN