22
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
2525
Okunma

Hadi bi çay koy be
Oturup bi şöyle...
Dertleşelim seninle.
Konuşunca geçer mi deme!
Ben ne dertlerimi bırakıp döndüm
Dost sohbetlerine.
Pasta börek istemem yanına
Sakın zahmet etme!
Arkadaş işidir o
Onlar yer içer güzelleşir.
Dosta ne mekân...
Ne zaman gerek
Ama!
Bi çay koy sen yine de.
Ben anlattıkça..
Demini alsın iyice.
Hatta!
Kaynadıkça kaynasın
O nankör..
O vefasız..
O hadsiz yerine,
Çay acısın hâlime.
Hadi
Bi çay koy be.
Bir gün olsun bende
Biraz kapris
Azıcık naz yapayım.
Bugünde,
ben senin omzunda ağlayayım.
Hüzünlü parçalarda çal benim için
’Bir sen mi ağladın
Bir sen mi yandın
Bende gülemedim
Yalan dünyada’
Bana,
uyar mesela..
Biliyor musun?
Üç beyazın, ikisini bıraktım ben;
Çayı şekersiz içişimde ondan ya.
Biraz acı ama
Neye alışmıyor ki insan zamanla..
Birde!
Gelinliği işte
Düğün günümde..
Üzüntüden beslenmeyi de
Çoktan bırakmıştım oysa.
Özrün manâsı yok dedim ona
Bana, el kaldırıp vurdu ya.
Affetmekten de yorulabiliyormuş insan
Aynı şeyleri,
Tekrar tekrar yaşadıkça..
Sen söyle!
En iyi, sen tanırsın beni.
Çok mu şey istedim hayattan?
Biliyorsun
Ben yalnızca..
Huzur bulmaya gitmiştim onda.
O benim için kaygılanmadı bile
Sevmekten korktuğu kadar beni
İncitmekten de korksaydı keşke.
pişmanmış..
Hıh
Hem de çok pişman.
Yetersiz bir bâkiye gibi
Değersiz hissediyorum kendimi.
Aklım almıyor
Anlamıyorum
Kendini bulmak için önce
ille de
Kaybetmek mi gerekli?
Türkülere meze olmuş, ölümler gibi
Ağıtlarım şimdi
Hadi
Hadi bi çay koy
Daha çok
Konuşturma beni.
Zülfiye ERDOĞAN
5.0
100% (21)