Bana! seviyorum diye, laga luga yapma!
Sıkıyosa eğer, sev beni
Boş boş bakıp, geçiyorsun önümden
Kör değilsen artık, gör beni

Kendi kendimle konuşmaktan yoruldum
Yeter artık, bir kez olsun duy beni
Üşüdüm, üşüdüm.. bak dondum
Aç kollarını da, bir yar gibi sar beni

Çok şey değil ki beklediğim senden
Azıcık ilgi, biraz özen
Tek başıma bana, kurdurma düzen
Sevmesini bilemiyorsan, say beni

Bencil geldin, bencil gidiyon dünyadan
Böyle kulu, affeder mi Yaradan?
Varsa bir şey söyle, çekilirim aradan
Gerekirse, tut kolumdan at beni

Yıllarca horul horul uyudun
Kalmadı benim, senden yana umudum
Öyle az buz değil, çok yoruldum
İyisi mi sen, çek silahı, vur beni

Cenazeme bile gelme artık gerekmez
Yaşayana, ölünce kıymet verilmez
Hiç bir ruhtan, özür dilenmez
Eyletme artık, mezarıma sal beni.

Dilerim ki! mutlu mesut yaşarsın
İstediğin yerine, kına yakarsın
Pişmanlığın fayda vermez, anlarsın
Söylemedi deme, unutması zor beni.

Zülfiye ERDOĞAN