İki gemiydik; Fırtınada birbirine yaklaşan…
İki gemi...
Yaklaştıkça birbiriyle çarpışan!

Hep kahır…
Hep zulum…
Hep acı…
Hep böylemi olacak?
İki ayrı siperde, öldürmeye proğlanmış iki asker;
Birbirini daha ne kadar vuracak?

Daha ne kadar acıyacak canım?

Yelesi kana bulanmış, bu savaş atı; Ne zaman duracak?

Bir (b) planım bile yok Aşk’a karşı…
Sahibinden kaçan kafes kuşları gibi; Aşk’tan kaçıyorum!
Savrulup giden yıllara dönüp bakınca...
Yine aynı acının eşiğine gelmekten, korkuyorum!

Batık bir gemiden can havliyle su yüzüne çıkan biri gibi;
Soluk soluğayım.
Bakışlarım kaçak
gülüşüm firari!
Aldanma allı-morlu, şiirlerime…
Mevsimlerim; Hep kara kış, hep zemheri!

Öyle yorgunumki…!

Biraz parçalanmış, çokçada kırgınım.
Suyu ararken hep çölü bulmaktan…
O dipsiz uçurumlarda; Çürük dallara tutunmaktan yorgunum.

Gücüm yok artık; Ne savaşmaya, ne kaçmaya, nede aşka…

Bilmiyorum nerde hata yaptım?
Bir garibin ahh’ınımı aldım?
Lanetli bir büyücünün lanetin emi uğradım?
Yarı yolda arkadaşım ımı sattım?
Helal lokmama haram mı kattım?
Bilmiyorum neydi suçum?
Neydi günahım?

Vazgeçtim artık; Suçlu aramaktan
Vazgeçtim; Kana kan deyipte intikam almaktan
Vazgeçtim; Aşk denilen, bu iki ucu keskin bıçakla;
Hem seni
Hem kendimi kanatmaktan!

Bırak beni…
Bırak ve git!
Biraz kıs sesini müziğin.
Bir şeyler ört üstüme
Bak üşüyor gözlerim

Söndür kandilini gecenin.
Sustur göğsümdeki cehennemi
Bari bu gece uykumun kanına girme!
Uyuyacağım Sevgilim…!
Uyu sevgili…
Sev…
S…
…