Bir kuşluk vakti,
Dinleyince türküleri,
Uzanıveririm,
Koca pelidin gölgesine.
Gözlerim gökyüzüne dayalı,
Yatıveririm sırt üstü.
Savruluveririm,
Sarı başak taneleri gibi,
Yaz yelinin önünde.
Buluveririm kendimi,
Sonsuz bir ayrılığın,
Orta yerinde.
Dinleyince türküleri,
Dönüveririm,
Kendi özüme.
Ah! bu türküler,
Ah! bu türküler.
Beni benden alan,
Urgansız uçurtmalar gibi,
Sonsuz düşlere salan,
Karlı dağların doruklarına,
Ya da, bahar gelmiş yaylalarına,
Serçe sürüleri gibi konan.


Burcu burcu insan kokan,
Emek kokan,
Ekmek kokan,
Hürriyet kokan,
Her sözünden.
Çıkıverip gelmiştir,
İnsanın özünden.
Hilesiz hurdasızdır,
Yalansızdır.
Türkülerden alırım,
Haberin hasını,
Bir de gökyüzündeki turnalardan.
Önüme konan,
Baharat tabağıdır türküler.
Kimi dilimde ki acı,
Kimisi gözlerimi yakan,
Feryattır,
Yüreğimden kopup gelen,
Derin bir gayya kuyusudur türküler.
İmbik imbik süzülen,
İlmek ilmek örülen,
Çılgın bir nakıştır türküler.


19.2.2015/Ayvalık