7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1065
Okunma
Yanılgılarımızla Kaybettiğimiz düşsellikte
Kanayan yaralarımızı sarmayı hep unuttuk biz
Sustuk
Sandık ki
Gömülecek zaman
Suskunluklar örtecek geceyi
Yanıldık...
Yanılsamalar önümüzde büyüttü yalnızlığı
Gözleri başka hikayelerde yaşayan,
Ve
Aynı yolboyuna bakan
Pencere kenarındaydı bedenlerimiz.
Ruhlarımız uzaklarında yaşanacakların
Biz soğuk kış akşamlarını seçtik bu hikayede
Hep puslu yazıldı kelimeler
Hep ıslaktı zaman...
Kendimizden sakladığımız sancıların
Karın ağrılarının sonuydu,
Gözlerimizdeki,düşsellikten sıyrılmış bu bakış
Başladığı gibi puslu yazılacaktık
Yazıldık...
Biz yazları göremedik sevgili
Güneş gözlerimizde ışırken
Düşsellikten uzakta biz
Yüzümüzü yalayan o dondurucu
Ayazda kaldık.