7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2513
Okunma
Kirpiğimde kar
Yerler beyaz.
Soluğumu hissedebilmek soğukluğun yalnız kalışlarında
Ve yaşadığımı anlatabilmek kendime…
Ay ışığında saklı senfonisi bethowen’ın
Kör bir kız çocuğu.
Karanlık bir oda.
Gıcırdayan merdivenlerin sesi
Karanlık odada oynaşan hayalet notalar
“sen hiç ayışığı gördün mü?”
Ay ışığı…
Beyaz kentin
Beyaz insanları var bu gece önümde
Fonda yinelenen notalar
Ağlayan küçük kız susmuş
Biri seslenmiş ardından
“hey! sen çocuk takip et beni”
Kirpiğimde kar
Yerler beyaz.
Soluğumu hissedebilmek soğukluğun yalnız kalışlarında
Ve yaşadığımı anlatabilmek kendime…
Cevap Yaz