Kız ağladı...

Sabah oldu.
Bulutlardan ayrıldı güneş
Yağmur yağdı
Kız ağladı...

Suları coştu denizin
Fırtınalara verdi kent adını.
Adı haritada olmayan bir yer buldu ruh
Harita yırtıldı
Kız ağladı...

Hiç bir gidiş acıtmadı bu denli içini,
Hiç bir kaçış doğru planlanmadı.
Tüm keğıtlar yırtıldı
Mürekkepleri akıttı yağmur
Bir otobüs kalktı perondan
Bir anne el salladı
Bir kız...
Bir kız kuytusunda bir köşenin
İçini çekti,
İçine özlemi çekti...
Ağladı sonra
Kız çok ağladı.

Suları duruldu denizin
Yağmur sustu
Biraz soğuk vardı havada
Kızın gözleri puslu
Garda yanlız kalan o kuytuda
Ağlayan küçük bir kız vardı


Kız ağladı...
Sonra,
Karanlık sokakta bir şarkı başladı
Orkestranın elleri üşüdü
Keman sustu
Bir filmin en son sahnesiydi zaman
Aslında bir kız vardı, bir kız yoktu...

Düşselliğin adıydı yalnızlık
Karardı salon,karardı dünya
Film bitti...
Bir kız bu filmde yanlızdı
Herkes elini tuttu gerçeğin
Kız gerçeği unuttu
Ağladı çok ağladı.