0
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1501
Okunma
Bir b-akmışsın;
Bilmediğin bir sayfada bulduğun o antik harfler seni alıp götürüyor uzaklara/Deniz mi geçiyor yüreğinden bilmem kaç boran/fırtına sonra ..yoksa kumlarında med-cezirlerinle ıslanan plajlar mı? tenimi ıslatan bir zerreyi alıp avuç içlerime dokunuyorum..hayır uyku girmiyor düşlerimden içeri ki kulaklarımda o bilindik sesler. Emir kipleri ile idare ediyor ruhumu...kalkıp yürüsem yarı açık pencereye doğru; mavi bir perde aralığından sana mı b-akıyorum/duvarlara mı düşüyor dudaklarının gölgesi…
(...)
Benimle konuş,
köşe başı rastlantıları gibi/
tüm karşılaşmalarımız...
mutfaktan çıkarken sen,
odama doğru yürüyorum ben
salonunda ne yaptığını merak ediyorum sonra
yada kapı eşiği yalnızlığımda
ter içinde kokusunu duyuyorum evinin ki
gözlerini kaçırıyorsun/gözlerimden
/boynumun altını teğet geçiyor bıçkın bir nefes/
derken iyi olan hep ben oluyorum,
çıkmaz sokakların yaşama telaşına rağmen
ve sen,
hep aynı kalabiliyorsun demek/ne güzel
bana kaotik yasalardan/
denklemlerin mekansızlığından bahsetme sakın
alt dudağını emme/
oynatma parmak uçlarını ve yüz kaslarını
cevabını bilmediğin
bir soru/nun gölgesi düşmüş yüzüne ki
uzattım elimi ve avuç içlerimi/tut
salona götür beni
ve oturalım koltuğa sor/nasıl olduğumu,
neler yaptığımı
ve olmak istediklerimi
benbir hastayım sen ise doktorum ki
umutları kırılmış bir anne
ve yüzüne tedirgin merakların maskesini takınmış/
aşkların en ideali biliyorum/
unutmadım ezberledim
iki yabancı falan değiliz asla!
bir yerlere sakladık/
saklandık özürlü öğrenme çabalarımızı ki
elma ve armutlara inat çıkmadılar
ve biz anlamadık/ağlamadık
sadece kaybettik
yaşadığımızı sandığımız/inandığımız şeyi..
bizi
bir hissi
hiçi
işte sırf bu yüzden
bir kedim olmalı diyorum/
tüm suratsız hallerine rağmen
veya deniz kenarında bir kasaba
maviye hasret
kurgularımın derinliğinde ki
iyi bir senarist olamadım lakin
asla geç kalmadım hiçbir harfine
ve sen iyi bir şairsin/
gizliözneli mısralarının derinliğinde
kabul ediyorum/
senden ve herkesten bir şeyler saklıyorum/
kapatarak gözlerimi
ve açarak sana
bir yerlerde oluyorum
/ıslak/
bir nota bulup gülüm/süyorum
ve bir kare/iz düşümü,
kasıp kendimi/utanıp,
bir şiir okuyup
çok uzağına düş/üyorum
tüm bunları kabul ediyorum/
değiştirilemez sonuçları gibi boşluğunun ki
sen değil miydin?
Anlamı
sen ki bir boşluk/
bir eşya/
zaman değilsin...
sen, vazgeçilmez bir dürtü/
bir veba/
ne zaman parmak uçlarımı soksam yüreğime
yeni bir şiir yazıyor buluyorum kendimi/
siyah sayfalarda saklamak için
pişman değilim asla
çokça canımı acıtıyor/
zaman alıyor ama pişman değilim
ölümden bile bahsedebilirim sana hiç utanmadan/
ayrılıklardan ki yıllar geçti
kıyam
ıslık
ve surf
kulak mememden içeri çığlık
ve derin ses/sizilik
işte sırf bu yüzden d-üşüyorum sana
ve sana/
savaşların/
intikamların
küresel tekil yalnızlıkların
soğuk/buz tutmuş yanlarından
ama derinsel değil
yüreğimdeki çocuğun/
umudun mavi tarlalarından
ve kuşların/sapan değmemiş kanatlarından/
dağların zirvelerinden/
ırmaklardan ve sudan
yüreğimdeki ütopyadan
kızarak/bağırarak
ve severek
kadınım gibi yazıyorum şimdi..
(...)