acımasız bir ordunun
içimize bıraktığı çocuk cesetleriydi
mahşeri kıyam et

terki diyar kadındı
cinsel kimliğimizdi özgecanla yakılan


piç zihniyetlerin katli
ki fetvası d/okunan
kesip biçtiği kadınlığımız

/berdelimiz değil miydi kara toprak/

bilinç altlarına yerleştirilmiş
pimi çekilmeye hazır bomba gibiyken pis nefisleri

kazara düşecek olsa kadın
örümcek ağıyla ördükleri tuzağa!
tetikte hazır beyinsiz ucubeler
etek boyuyla bedel biçecekler namusumuza
ve katlimiz vacip kılınacak



kadındık
o hayat denen yolun yırtmacında
ayırdılar yolumuzu uçurumdan yana


kimse açmadı perdesini sisli intiharların
düs`tük dar ağacından
ormanının tenha karanlığına

taşıyamadılar
vebalimiz ağır geldi omuzlarına


ah be kadın sen hep vatansızdın
ellerinle
ak sütünle
zehir zikkim bir nesilmiş büyüttüğün


bu zehmeri de dondu iliklerimiz
çiy düşmüz sütümüze
kerbala çölü kalbimiz


dilsiz söylenen ağıta benziyordu
kadınca yaşamak
ve kördü zulmün gözü

unutmak özgecanları ve katillerini
kendini inkardır
yok sayılan kadınlığımızın boyun eğmesidir
ve giyotinden geçmesidir insanlığın!


kadınlığımız çığ gibi kanıyor
öldürülüyoruz
orta çağ zihniyetiyle...





sude nur haylazca