Siyahın içinde hep beyazı ararken
Grinin tonlarında sürmüş nefes alışımız
Güzelliklere kör bakmış isyan etmişiz
Hata denizindekulaç atarken
Suçu hep başkalarında aramışız

Oysa yaşamak vardı huzuru
Besleyerek içimizde yeşeren umutları
Ama biz ne yaptık?
Görmezden geldik bize sunulan nimetleri
Aç gözlülük ile
Hep daha iyisini istedik

Şimdi verme sırası bize gelmişken
Unutuvermişiz verdiğimiz tüm sözleri
Çok mu zordu
Birkaç sevgi fidesi dikmek
Ama yok
Ayaklarımız altında çiğnemek varken

Aşkın kadehine zehri katıp
Damarlara ihaneti zerk atik
Düşünmeden
Sevgiye ne kadar muhtaç olduğumuzu
Dilimize yalanları sürdük
Bir daha arınmayacağını bile bile

Şimdi ise
Issızlığın limanında beklemede
Bedensiz ruhumuz sessiz gemiyi
Ilık bir yağmur
Arındırırken kirlenmiş hayallerimizi
Biz hala geçmişe tutunurken

Güneşin ilk ışıkları varken
Ayın soğuk yüzüne bağlanmış
Düşen yıldızlara umut bağlamış
Kederlerden halı dokumuş
Yürek inlerimizi kapamış
Aşkı anlatan kalemi kırmışız ….