çocukluğumdan sonra ergenliğimin berisinde
demir kanatlı kuşların hışmına uğradık eğin geçidinde
yükümüz dut kurusu, takasına düşmüşüz uzak köylere buğdayla
hesap daha daldayken kesilmiş, çuvalı çuvalına
bende beden küçük koyacak yer yok yüreğimi
bir gökçe dayı bir it bahattin bir de zalım emmi




tütün taciri sanmış cendermeler, elleri mavzer kurşun yavru kuş sızısı
bereket akmaz buralarda fırat, yamaçlar kuru yamaçlar çıplak
tek mevsimliğine bağlanmış umut, bir mevsimlik alın yazısı
neden bizim katırların akıtması yok alnında, çoğu kırçıl
ölüme uysun diye mi siyah katmışlar beyaza,ebru hayalleri silerken
düşündüm birden, can bağladığım kayadan kurşun sekerken





zalım emmi kolcuymuş eskerdeyken,adı ordan kalma dil anlar işmar bilir
sopa başında beyaz mendil, perem perem ürkek katırlar, tarumar dengimiz
ay tandır ekmeğinden bile büyük ,döl ayı bu börtü böcek aceleci
dillerimizde hızır duaları it bahatinde sureler, havada ellerimiz
çocukluğum; bu kadar mı bedel ödenir doyumluğa ,bu kadar mı peşinci
ondandır;kaşlarımız bitişik doğarız ,kara kadere işaretimiz




sen çık dediler bana sıradan,dudağımda çatlak ağzımda alakan
beni adamdan saymadıklarına hayıflandım ağladım arımdan
denkler deşildi bulunmadı inhisar,hadi uğur ola
harman bozulmuş zaman kıt,ne diyeceğim anama
bu kaçıncı gelişin üstüme fırat,uatnmıyor musun ululuğundan




çok sonraları öğrendim,köy türküsünden utandığını şairin
ne arlandım giydiğim nazilli donundan, ne de belimdeki kendir ipinden
dipsiz gölün kenarından öylece geçtik,herkesin çığlığı kendi içinde
bir cesaret teri döküldü belden aşağı,nenemin masal kahramanları dirilirken



lanet olsun
gene yüzünü sıvadılar ay’ın















kasım