Kar yağdı dün gece,
Kıvrıldım yanlızlığın koynuna,
Hayaline sarılıp düşlere daldım,
Yoo....korkma lodos vardı diye,
Sobaya kömür koymadım,
Ali ile Ayşe’yi düşündüm biraz,
Birazda bize yandım,
Zaten kendimde değildim,
Vallahi,billahi üşümedim,

Gece bi ara uyur gibi oldum,
Sonra ismini sayıklayarak uyandım,
Camda gördüğüm kendimle dertleştim biraz,
Akabinde günlüğüme iki satır karaladım,
Farklı bir şey değildi yazdığım,
Hemen yanlış anlama öyle,
Başka bir kız ismi yok orda,
Seni özledim çeylanım/dı,karaladığım,

Bi ara aynaya baktım,
Yüzüm kırışık dolmuş,
Saçlarım ağarmış,
Yaşlandığımı anladım,
Belki Bıraktığın gibi değilim,
Artık ihtiyarım,
Kaç yıl geçtiyse üzerinde,
Seni bir tek gün bile unutmadım,
Yemin olsun,seni bir an bile unutmadım,

Beni merak etme hiç,
Koyduğun yerdeyim,
Hiç bir yere ayrılmadım,
Öncekinde bir farkım var,
Dostlarım hep gitti,
Bi ben benle kaldım,
En son Ahmet kalmıştı yanımada,
O/nuda bin/bir numarayla bir kıza kakaladım,
Evlendi yuvası oldu garibin,
Belli mutlu olmuş hergele,
Geçen telefonda konuşurken,
Ses tonunda anladım,

Sen şimdi çok uzaksın,
Aklındayım ben,sen aklımdasın,
Belki mutlu olmam için hep Tanrı’ya el açarsın,
İnan senden sonra bir düzen kuramadım,
Hiç bir ilişkimden dikiş tutmadım,
Buz gibi içerim,
Soğuk davranıyorum insanlara,
Gazete okumuyorum,
Aradan fenerin maçlarına bakıyorum,
Bir Sovyet hapishane/sine döndü kalbim,
Gönlümün avlusuna giren her kadını,
Dondurarak kayb ettim,
Yanlızca sana yandım,
İşte böyleyim Asi ceylanım,
Bir gün yolun düşerse,
Bıraktığın yere gel,
Ben hep ordayım,

Mehmet Kılıçel