Başkaları gibi bende yanlız hisettim kendimi...



Sağır kulaklar duymaz’ki gecenin çığlıklarını,
Avazı çıktığı kadar bas bas bağırdığını duymaz’ki,
Kalbi kırık, sevdiğinden tokat yemiş duygular hissederler sadece,
Sessiz çığlıkların odanın dört bir köşesini kapladığını,
Ben iki elimle bir deli gibi dizlerimi karnıma çekip,
Kulaklarımı kapamış göz merceklerim büyümüş,
Tıpkı deliyi oynuyorum her gece aynı terhane aynı işkence,
Kimse bilemez duyamaz, yaşamayan anlayamaz,
Severek acı çekmenin ne acı bir duygu olduğunu,
Bir pencere arkasından saatlerce o gelcekmiş gibi
Onu beklemeyi, gelmeyince hüzün denizinde boğulduğumu
Siz yada sen nerden, biliceksin benim onun için deli olduğumu
Son bahar gibi her gün saçımın döküldüğünü
Saçıma akların düştüğünü kışın yaklaştığını o nerden bilebilirki
Bir sevda masalı sanmış meğer benim ona olan aşkımı
Keşke masal olsaymış hiç deilse mutlu sonla biterdi
Beni şimdi görse tanıyamaz hatta gördü’de gözlerine dalıp gittiğimde
Tnıyamadı beni deli zannetti oysa bilemezdi onun için deli olduğumu
Bir deli seve bilir ömrünün sonuna kadar tutkulu aşığını
Yıllar ne çabuk geçmiş baksana bir ömür nice bitmiş
Vayyyy beee ne sevgiler bitmiş tükenmiş
Belim bükülmüş yüzüm kırışmış, sevdiğim beni tanımamış...


yazan: Samet KARAOĞLU