Unutamazsın hiç birşeyi yıllar geçse bile
Yanmadan anlayamazsın deli gibi sevdiğini
Yanman için daha çok Mecnun olmalısın
Hiç umut yokken bile sebepsiz beklemelisin
gözün hep yollarda olmalı o gelecek diye...



En çok kokusunu özlersin bir de masum bakışını
Sana içten gülüşüne hasret kalırsın
artık nefes alamazsın bu şehirde
sokaklar dar gelir sana gitmek istersin ama kaçışın olmaz
kalmak istersin belki de
ama hep bir umutla bekler durursun işte...



gitmek istersin ama gidemezsin
aynı yolda yürür ama bir birini göremezsin
gittiğiniz yerlere defalarca tekrar gidersin
o anı ve heycanı tekrar yaşamak için



sonra uzaklara dalar gidersin
anlamazsın gözlerinden süzülen yaşları
damla damla ıslatır yanaklarını
yaslanacak bir omuz istersin
o hayale dalıp gittiğin an
ama uyandığında bu hayelden
acıyı, hüznü, hasreti çekmeye devam edersin
ve bir gün gelicek diye hep beklersin...



yazan : Samet KARAOĞLU