2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1558
Okunma
Hasret ve özlem duygu fırtınası şeklinde
Dilden dökülür kağıt üstüne
Aşıklar yazar göz yaşlarıyla
Çok özledim yarim niye gelmez oldun
Zaman sensiz geçmiyor her sabah şafakta
Bizim sokağın başında bana döneceğin
O günü ve anı bekliyorum.
Gideli haylibir zamn oldu
Bak son baharda geldi yavaştan
Yapraklar sararmaya ve dökülmeye başladı
Rüzgar bile artık eskisi gibi esmiyor
Cama vuruyor hüznün göz yaşları
Rüzgarın uğultu sesi kulaklarımı tırmalıyor
Çok korkuyorum sensiz yapa yanlız hissediyorum kendimi
Sonbahar demiştim başlarda
Bak ömür geçiyor
Kış geldi seni beklerken saçlarıma
Pencere kenarında oturmuş
Dışarı bakıyordum
Bir anda kendi yüzümü gördüm camda
Eski bir kare olmuştum, ben bunu anladım.....
yazan: Samet KARAOĞLU
5.0
100% (2)