Bir gün gelir, sevgi kapını çalar,
Kalbin hızlı çarpmaya başlar,
Kelimeler, anlam taşımaz onu anlatmaya,
Sevecen tavrı, sıcak gülüşü ve içtenliği,
Aşk böle birşey işte, gözün görmez kimseyi,

Aşk’ı anlat deseler bana,
Kocaman bir boşuk derim belki de,
Belkide,ufacık bir gülüş,
Yada, acı? Kim bilir daha kaç yönü vardır,





Sevgilim, sen gittin gideli,
Pencerem de ötmez oldu kuşlar,
Sabah pencereme doğmuyor artık güneşin,
Yağmurlar eski tadı vermiyor izlerken,
Camı aralayıp, elime vurmuyor kar tanecikleri,
Sensizlik gurbet gibi, hasret ve özlemek gibi,




Mesafeler bitirmez sevgiyi,
Yanlızlık içten içe yer beni,
Sokağa çıksam insanlar üstüme geliyor sanki,
Sensizken çekilmiyor bu koca şehir,
Ben tıpkı kız kulesi, bekledim yari mi?
Ben hep yanlız kaldım bir denizde,
Birgün belkim şu kalabalıktan fark edersin beni diye,
Hep bekledim seni sırlar ve gizmler için de...


Yazan : Samet Karaoğlu