0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
793
Okunma
Büyük usta SUNAY AKIN’ın AY HIRSIZI isimli kitabını okurken, hikayelerinden birinde Neden kimse gölleri yazmaz? diye bir yazı ilişmişti gözüme. Sonrasında o yazıdan esinlenip 2 yıl yaşadığım o güzel yerleri nacizane kendi üslubumla anlatmaya çalıştım o kadar...
Göller ülkesinden yazıyorum!
Şavkını izlerken dolunayın,
Yıldızlar serpişiyor saçlarıma.
Gökyüzü kara paltosunu atarken üstünden,
Martı sesleri ile selamlıyorum sabahı.
Boylu boyunca uzanıyor güneşin altına VAN.
Balıkçı oltaları toplarken incilerini,
Göğsünü yara yara yürüyor feribot.
Yolculuk TATVAN.
Demli bir çay ve izmariti olmayan sigara
O vakit anlaşılıyor ezan sesleri, Beş Minareden.
Küçük küçük adımlıyorsun patika yollarını Nemrutun.
Heybetini izlerken Süphan’ın,
Kümbetler çarpıyor gözüne ansızın.
Soğuyor AHLAT !
Daha kaç defa gömüleceğini bilmeden,
dönüyor yüzünü göle karşı.
O vakit anlıyorsun işte,
Göller ülkesinde yaşamanın hazzını...
AYAZ BARAN
(25.03.2014)
