Kapatma ne olursun, söndürme ışıkları.
Karanlıktan korkmam da ben,
söndürünce ışıkları gidiyorsun ya sen,
Hani ne olur gitmesen.

Müziği susturma lütfen.
Örtme perdelerini odamın.
Biliyorsun yalnızlıktan korkmam da ben,
Gidince sen, boşluğu dolmuyor dünyanın
Ve dünya sensiz anlamsız, bilsen.

Sonra konuşsan saatler boyu,
bir an hiç susmayacağını zannetsem.
Tebessümle dinlesem hiç bıkmadan.
Susmasan.
Sessizlikten korkmuyorum ki ben, biliyorsun zaten.
Sensizlik ne çok korkutuyor beni, bir duysan.

Baksan bana saatlerce baksan.
Hiç kaçırmasan gözlerini, şefkatle baksan.
Aşkla bakamazsın sen, yalancı o gözlerin ama
Şefkatle baksan.
Biliyorsun hani sen bakınca saçmalıyorum ya ben,
Sen bakmayınca ölüyorum ben, bir anlasan.

Ah aptal desen, koca aptal.
Sana mı kaldım ben ? desen.
Hani kandırsan beni, üzsen, ağlatsan ve öyle gitsen.
Yokluğunun imkanı yok, sensizliğin de anlamı
Ama
Varlığımın yokluğun ile anlamlaştığını bir bilebilsen...

Ayaz Baran