Yeni bir dünya teoremi bulundu.
Vezn-i aruz eski ölçüsünde değil.
Benim yüzümde bir anıya karışmış.
Yüzsüzüm.
Yüzüme bakabilir misin?
İmla kurallarıyla acımı anlatacağım.
Ünlü bir şehvetin büyük uyumsuzlarıyız

Günlerden uykusuz Pazar.
Yani bana uykusuz.
Polis telsizleri ela gözlüm şarkısını çalıyor.
Hırsızlar polisi arıyor.
Sağanak bir şekilde süratle sana yağıyorum.
Buluttan düşüyorum.
Yer çekimi değil gök itimi.
Böbreğimi bir kurbağaya bağışlasam beni öper mi?
Öperse uyur muyum?


Yüreğimin bütün kepenkleri sana açıkken.
Sensizlikten kan ağlıyor esnaf.
Şimdi bir makam bulacağım.
Daha hiçbir bestekârın teline düşmemiş.
Benim dilimde öyle bir yanmış ki,
Yetim bir çocuğun babasız ilk günü gibi,
Korkuyorum gözlerimi kapatmaya.
Duysa anneler ideolojik düşünecek.
Karşıya geçersem lastikler beni ezecek,
Sabah olsa bir yerimden vurulacağım.
Düşlerimin ruhsatı yok, Kırmızı ışıktan geçsem
Ömrüme el koyacak trafik ekipleri.
Bana
Şey senin sesin güzel değildi değil mi
Yinede dokunaklı gelir bana.
Bana bir şarkı söyler misin
Rast makamından olsun notaları.
İçinde metafizik olsun.
Zamanda gezdir beni.
Göğe çıkma günü olsun mesela.
Bugün göğe çıkalım.



Çok konuştuğum için,
Senin dışına itmişler beni.
Sürgün değil bu sadece tel örgü.
Ama kapısında tezkere kollayan erler.
Pasaport sorar mı?
Şayet gelemezsem bana gözlerini getirir misin biraz.
Eş zamanlı bakışacağım.
Uzak bir sevi hasreti var bende.
Karantinaya alınmış düşlerim.
Çok bir şey vaat edemem sana ama.
Akademik bir kavuşma ilmi var bende.
Planını beynimde çizdim.
İkimiz,
Sen ve ben
Şimdi şahin marka bir arabayla diyeceğim.
Beyaz itli adam yine kızacak.
Bagajı büyük ne yapayım.
Birde nostaljik geliyor orda düşlerini taşımak.
Üstelik ölümü sanat gibi yaşayan.
Bir kentten geçerken camı yarı beline kadar soyup,
Zafer işaretleri atarak giderdik.
Peşimize polisler takılırdı.
İlk ışıklarda vurulurduk.
Kanımız akmazdı.
Ayaklarımızın ucundan ölürdük.
Ben ağzımda tınıyla ıslık çalarken,
Sen selamızı okurdun devletin yüzüne karşı.
Tebliğ olunur…



nÖBETÇİ_pİYANİST